بیایید خودمان را گول نزنیم. هیچکس به اقتصاد اهمیت نمی‌دهد. آنچه واقعاً برای مردم اهمیت دارد این است که چقدر درآمد دارند. درآمد را می‌توانیم به عنوان حقوق سالانه یا میانگین درآمد ساعتی در نظر بگیریم. میانگین درآمد ساعتی در ایالات متحده، از تقسیم حقوق و دستمزد ناخالص بر تعداد ساعات پرداخت‌شده در یک دوره معین محاسبه می‌شود. با ما همراه باشید تا شما را با شاخص میانگین درآمد ساعتی آشنا کنیم و رابطه آن با طلا را مشخص نماییم.

شاخص میانگین درآمد ساعتی (AHE: AVERAGE HOURLY EARNING) شاخصی است که میانگین درآمد کارکنان دریافت‌کننده حقوق و دستمزد خصوصی غیرکشاورزی ایالات متحده را برحسب ساعت مشخص می‌کند. همانطور که در ابتدا اشاره شد درآمد از تقسیم حقوق و دستمزد ناخالص بر تعداد ساعات پرداخت‌شده در یک دوره معین به دست می‌آید. ویژگی ناخالص برای درآمد ساعتی نه تنها نرخ پایه دستمزد ساعتی را نشان می‌دهد، بلکه عواملی مانند پرداخت حق بیمه برای اضافه کار را نیز شامل می‌شود.

بنابراین، با دستمزد تفاوت دارد. همچنین درآمد به طور متوسط در یک دوره مشخص و در یک صنعت خاص توسط فرد کسب می‌شود، درحالیکه دستمزد ‌مبلغی است که برای یک واحد کار در طول زمان یا در یک زمان مشخص تعیین می‌شود. به طور خلاصه، میانگین درآمد ساعتی، میزان متوسط درآمد کارکنان در ایالات متحده در هر ساعت از یک ماه معین است.

متوسط درآمد ساعتی برای همه کارکنان دریافت‌کننده حقوق و دستمزد خصوصی غیرکشاورزی ایالات متحده در ماه سپتامبر 2021، 19 سنت یا 0.6 درصد دلار افزایش یافته و به به 30.85 دلار رسیده است. پس از افزایش در 5 ماه قبل و بالاتر از برآورد بازار یعنی 0.4 درصد در ماه سپتامبر، شاخص میانگین درآمد ساعتی تولیدات بخش خصوصی و کارکنان غیرنظامی ‌با 14 سنت افزایش به 26.15 دلار رسید. داده‌های ماه‌های اخیر نشان می‌دهد که افزایش تقاضا برای نیروی کاری که بعد از کرونا بهبود یافته‌اند ممکن است فشار رو به افزایشی را بر دستمزد وارد کرده باشد. با این حال، از آنجا که میانگین درآمد ساعتی در صنایع مختلف متفاوت است، نوسانات زیاد اشتغال از فوریه 2020 تجزیه و تحلیل روندهای اخیر در میانگین درآمد ساعتی را پیچیده می‌کند. بعد از یک سال، میانگین درآمد ساعتی مطابق پیش‌بینی‌های بازار، پس از افزایش 4 درصدی در ماه آگوست، 4.6 درصد افزایش یافته است.

شاخص میانگین درآمد ساعتی اطلاعات مفیدی در مورد تورم دستمزد ارائه می‌دهد و فرض بر این است که تورم دستمزد ممکن است پس از مدتی به تورم قیمت مصرف‌کننده تبدیل شود. این درحالی است که طلا به عنوان یک پرچین در برابر تورم تلقی می‌شود. از این رو، افزایش درآمد ساعتی ممکن است ترس‌های تورمی ‌را ایجاد کرده و تقاضای طلا را افزایش دهد.

میانگین درآمد ساعتی شاخص مهمی‌ است. این شاخص در وضعیت اشتغال که توسط فدرال رزرو نظارت می‌شود گزارش خواهد شد. چون بانک مرکزی ایالات متحده از درآمد ساعتی برای تصمیم‌گیری در مورد نحوه اجرای سیاست‌های پولی خود، به‌ویژه افزایش یا کاهش نرخ بهره استفاده می‌کند. از این‌رو، سرمایه‌گذاران طلا می‌توانند سود ساعتی را از نزدیک مشاهده کنند تا واکنش فدرال رزرو را حدس بزنند و بر این اساس موقعیت خود را تعیین کنند. برای مثال، اگر بانک مرکزی ایالات متحده جهش درآمدهای ساعتی را به عنوان شاخص فشار تورمی ‌در نظر بگیرد و موضع خود را محکم کند، ممکن است طلا با مشکل روبرو شود، زیرا این فلز زرد باارزش نرخ بهره بالاتر را دوست ندارد.

به نظر می‌رسد که تأثیر واکنش فدرال رزرو مهمتر از انتظارات تورمی ‌است. منظور این واقعیت است که قیمت طلا زمانی افزایش می‌یابد که پویایی دستمزد در دوران رکود بزرگ سقوط کند و هنگامی‌که تورم دستمزد شروع به افزایش نماید، وارد بازار خرسی خواهیم شد. یعنی اکثر سرمایه‌گذاران دست به فروش می‌زنند و قیمت طلا را کاهش می‌دهند.

بنابراین، ما می‌توانیم این باور عمومی ‌را که افزایش درآمد اساساً برای بازار طلا صعودی است، رد کنیم. البته سرمایه‌گذاران باید به یاد داشته باشند که واکنش فدرال رزرو در طول زمان تغییر می‌کند، بنابراین رابطه مشاهده‌شده ممکن است در درازمدت ثابت نباشد.