شاخص سفارشات کارخانه (FO: Factory orders) تغییرات حجم سفارشات کالاهای بادوام و غیربادوام دریافت‌شده توسط شرکت‌های آمریکایی در یک ماه نسبت به ماه قبل را نشان می‌دهد. کلیه سفارشات جدید برای کالاهای تولیدی در محاسبه گنجانده می‌شود. در اینجا، سفارش به معنای خرید کالا با تحویل فوری در آینده است. این آمار فقط شامل سفارشاتی است که با اسناد قانونی اجباری مانند قرارداد، نامه، چک و غیره تأیید شده است. سفارشات لغوشده در گزارش سفارشات کارخانه گنجانده نمی‌شود.

داده‌های مورد نیاز برای محاسبه این شاخص توسط نظرسنجی که از شرکت‌های صنعتی با تحویل ماهانه 500 میلیون دلار و بالاتر انجام می‌شود به دست می‌آید. با این حال، به منظور افزایش جامعه نمونه‌ها، این نظرسنجی، برخی شرکت‌های کوچکتر را هم شامل خواهد شد.

این شاخص علاوه بر تعداد سفارشات، میزان حمل و نقل کالا را نیز در نظر می‌گیرد و برای پیش‌بینی کوتاه‌مدت فعالیت تولید استفاده می‌شود. رشد تعداد سفارشات یکی از ویژگی‌های غیرمستقیم تقاضای مصرف‌کننده برای کالاهای تولیدی است. این شاخص امکان پیش‌بینی افزایش فعالیت تولید در آینده نزدیک را فراهم می‌کند. این مورد ممکن است بر قیمت دلار نیز تأثیر مثبت بگذارد.

شاخص سفارشات کارخانه، شاخصی برای سنجش ارزش سفارشات کالاهای بادوام و غیر بادوام کارخانه بر حسب دلار است. در اداره سرشماری ایالات متحده، سفارشات کارخانه به دو گروه عمده طبقه‌بندی می‌شوند: کالاهای بادوام و غیر بادوام. زمانی که نام سفارشات کارخانه به میان می‌آید، منظور سفارش هر دو نوع کالا است.

شاخص سفارشات کارخانه، هر ماه در گزارشی توسط اداره سرشماری وزارت بازرگانی ایالات متحده منتشر می‌شود. نام کامل این گزارش “گزارش کامل حمل و نقل، موجودی و سفارشات تولیدکنندگان” است، اما بیشتر با عنوان سفارشات کارخانه شناخته می‌شود.

این گزارش به طور معمول از گزارش پیشرفته در مورد کالاهای بادوام پیروی می‌کند که اطلاعات مربوط به سفارشات 5000 تولیدکننده کالاهای بادوام را ارائه می‌دهد.

گزارش سفارشات کارخانه از گزارش کالاهای بادوام جامع‌تر است. چون فرآیندهای مختلف موجود در صنایع را بررسی می‌کند. به عنوان مثال، گزارش کالاهای بادوام ممکن است مقوله وسیعی مانند تجهیزات رایانه را شامل شود، درحالیکه گزارش سفارشات کارخانه اعدادی را برای سخت‌افزار کامپیوتر، نیمه‌هادی‌ها و مانیتورها ارائه می‌دهد. این عدم وجود جزئیات در گزارش کالاهای بادوام، به سرعتِ انتشار آن نسبت داده می‌شود.

شاخص سفارشات کارخانه شامل چهار بخش است:

• سفارشات جدید، که نشان‌دهنده رشد یا عدم رشد سفارشات است.
• سفارشات ناتمام، که نشان‌دهنده عقب‌ماندگی در تولید است.
• حمل و نقل، که نشان‌دهنده فروش فعلی است.
• موجودی، که نشان‌دهنده قدرت تولید فعلی و آینده است.

ارقام گزارش سفارشات کارخانه میلیاردها دلار گزارش شده است و همچنین نسبت به ماه قبل و سال قبل یک درصد تغییر کرده است. داده‌های سفارش کارخانه اغلب معمولی هستند. بیشتر به این دلیل که گزارش سفارشات کالاهای بادوام چند هفته زودتر منتشر می‌شود و شامل سفارشات برای کالاهای سرمایه‌ای است. با این حال، شاخص سفارشات کارخانه، اطلاعات بیشتری از گزارش سفارشات کالاهای بادوام را دربرمی‌گیرد.

شاخص یا گزارش سفارشات کارخانه، شامل اطلاعاتی در مورد کالاهای بادوام و غیربادوام است. کالاهای بادوام حداقل سه سال عمر دارند و اغلب به اقلامی‌که معمولا مصرف نمی‌شوند، مانند لوازم خانگی، تجهیزات چمن و باغ، وسایل نقلیه موتوری و لوازم الکترونیکی اشاره دارند. در مقابل، کالاهای غیربادوام شامل کالاهای مصرفی سریع، مانند غذا، پوشاک، کفش، دارو، لوازم آرایشی و مواد شوینده هستند.

از آنجا که عملکرد بازارهای سرمایه‌گذاری به شدت تحت تأثیر کل اقتصاد است، سرمایه‌گذاران اهمیت نظارت بر شاخص‌هایی مانند شاخص سفارشات کارخانه را برای درک بهتر روندهای رشد در نظر می‌گیرند. مانند سایر شاخص‌هایی که بر تولید نظارت دارند، گزارشات سفارش کارخانه نیز نشان می‌دهد افزایش تولید بر بازارهای سهام تأثیر مثبت می‌گذارد.

شاخص سفارشات کارخانه یک شاخص اقتصادی است. به این معنی که جهت کلی بازار و اقتصاد را نشان می‌دهد. وقتی سفارشات کارخانه افزایش می‌یابد، معمولاً به این معناست که اقتصاد درحال گسترش است. زیرا مصرف‌کنندگان، کالاها و خدمات بیشتری را تقاضا می‌کنند که به نوبه خود، خرده‌فروشان و تأمین‌کنندگان را ملزم می‌کند تا به کارخانه‌ها سفارش بیشتری بدهند.

افزایش سفارشات کارخانه همیشه خبر خوبی نیست. زیرا چنین تغییری همچنین می‌تواند نشانه تورم باشد. متناوباً، هنگامی‌که سفارشات کارخانه کاهش می‌یابد، معمولاً به این معناست که اقتصاد درحال انقباض است. مصرف‌کنندگان تقاضای کمتری برای کالاها و خدمات دارند و نیاز به سفارش کمتر است.