بازیگران مختلف زیادی در بازار فارکس حضور دارند. این‌ها شامل خریداران، فروشندگان، دلالان و مارکت میکرها (بازارسازان) هستند. برخی به تسهیل فروش بین دو طرف معامله کمک می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ایجاد نقدینگی یا در دسترس بودن امکان خرید و فروش در بازار را فراهم می‌کنند. یک بروکر یا کارگزار با گردآوری دارایی‌ها بین خریداران و فروشندگان، درآمد کسب می‌کند. اما یک مارکت میکر به ایجاد بازاری برای خرید و فروش اوراق بهادار برای سرمایه‌گذاران کمک می‌کند. در این مقاله قصد داریم بروکر مارکت میکر و بروکر NDD فارکس را بررسی کنیم.

اصطلاح مارکت میکر به شرکت یا فردی اطلاق می‌شود که بازارهای دوطرفه را برای خرید و فروش اوراق بهادار ایجاد می‌کند و پیشنهادات را به عنوان درخواست به هر یک از طرفین معامله ارائه می‌کند. مارت میکر، نقدینگی و عمق برای بازارها فراهم می‌کند و از تفاوت در اسپرد پیشنهاد و تقاضا سود می‌برد. آنها همچنین ممکن است برای حساب‌های خود معاملاتی انجام دهند که به عنوان معاملات اصلی شناخته می‌شوند.

بسیاری از مارکت میکرها بروکرهایی هستند که در تلاش برای نقدشوندگی بازارهای مالی، خدمات معاملاتی به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند. به همین دلیل از آنها تحت عنوان بروکر مارکت میکر یاد می‌شود. یک مارکت میکر همچنین می‌تواند یک معامله‌گر انفرادی باشد. اما با توجه به اندازه اوراق بهادار مورد نیاز برای تسهیل حجم خرید و فروش، اکثر بازارسازان به نمایندگی از موسسات بزرگ کار می‌کنند.

هر بازارساز قیمت خرید و فروش را برای تعداد تضمینی از سهام نمایش می‌دهد. هنگامی‌که بازارساز، سفارشی از یک خریدار دریافت می‌کند، بلافاصله به آن پاسخ می‌دهد. به طور خلاصه، بازارسازان با تسهیل خرید و فروش برای سرمایه‌گذاران و معامله‌گران، جریان فعالیت بازارهای مالی را روان‌تر می‌کنند. بدون ایجاد بازار، ممکن است معاملات ناکافی و فعالیت‌های سرمایه‌گذاری کمتری در بازار وجود داشته باشد.

یک بروکر مارکت میکر باید متعهد شود که به طور مداوم قیمت‌هایی را که در آن اوراق بهادار را می‌خرد (یا برای آن پیشنهاد می‌دهد) و می‌فروشد (یا برای آن درخواست می‌دهد) اعلام کند. آنها با بهترین پیشنهاد و بهترین قیمت پیشنهادی نقل و انتقال اوراق را انجام می‌دهند.

بازارسازان باید همیشه و در طول بازار به این پارامترها پایبند باشند. هنگامی‌که بازارها نامنظم یا بی‌ثبات می‌شوند، بازارسازان باید نظم و انضباط خود را حفظ کنند تا بتوانند معاملات روان را تسهیل ببخشند.

مارکت میکر برای جلوگیری از خطر نگهداری دارایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. زیرا ممکن است پس از خرید اوراق بهادار از فروشنده و قبل از فروختن آن به خریدار، ارزش آن کاهش یابد. در نتیجه، آنها معمولاً اسپرد را روی هر اوراق بهاداری که آن را پوشش می‌دهند، شارژ می‌کنند.

برای مثال، زمانی که سرمایه‌گذار با استفاده از یک شرکت کارگزاری آنلاین، سهامی ‌را جستجو می‌کند، ممکن است قیمت پیشنهادی 100 دلار و قیمت تقاضا 100.05 دلار باشد. این بدان معناست که کارگزار سهام را به قیمت 100 دلار خریداری می‌کند، سپس آن را به خریداران احتمالی به قیمت 100.05 دلار می‌فروشد. از طریق معاملات با حجم بالا، یک اسپرد کوچک می‌تواند سود روزانه زیادی را برای بروکر مارکت میکر به همراه داشته باشد.

بازارسازان باید تحت آیین‌نامه‌های معین، که توسط تنظیم‌کننده اوراق بهادار یک کشور، مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) تأیید شده است، فعالیت کنند. حقوق و مسئولیت‌های بازارسازان بسته به صرافی و نوع ابزار مالی که معامله می‌کنند، متفاوت است.

یک بروکر مارکت میکر با ارائه خدمات معاملاتی برای سرمایه‌گذاران و افزایش نقدینگی در بازار اوراق بهادار مشارکت می‌کند. آنها به طور خاص پیشنهادات و تقاضاهایی را برای یک اوراق بهادار خاص به‌علاوه اندازه بازار آن ارائه می‌دهند. بازارسازان معمولاً برای کارگزاری‌های بزرگ کار می‌کنند که از تفاوت بین قیمت پیشنهادی و تقاضا (اسپرد) سود می‌برند.

تعدادی از بازارسازان در بورس اوراق بهادار برای جذب کسب و کار سرمایه‌گذاران از طریق تنظیم رقابتی‌ترین پیشنهادات و درخواست‌ها با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. در برخی موارد، صرافی‌هایی مانند NYSE از یک سیستم تخصصی استفاده می‌کنند که در آن یک بازارساز همه پیشنهادات و درخواست‌هایی را که برای بازار قابل مشاهده است ارائه می‌دهد. در اینجا یک فرآیند تخصصی انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که تمام معاملات قابل انجام در بازار با قیمت منصفانه و به موقع انجام می‌شوند.

همان طور که اشاره شد بازارسازان از طریق اسپرد بین قیمت پیشنهادی و درخواستی اوراق بهادار سود کسب می‌کنند. بازارسازان ریسک پوشش یک اوراق بهادار معین را متحمل می‌شوند (چون ممکن است قیمت آن کاهش یابد). این ریسک نگهداری دارایی‌ها را جبران می‌کند.

به‌عنوان مثال، سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که می‌بیند سهام اپل دارای قیمت پیشنهادی 50 دلار و قیمت درخواستی 50.10 دلار است. این بدان معناست که بازارساز سهام اپل را به قیمت 50 دلار خریداری کرده و آنها را به قیمت 50.10 دلار می‌فروشد و 0.10 دلار سود کسب می‌کند.

بروکر NDD فارکس (No Dealing Desk) یک پلتفرم معاملاتی ارائه‌شده توسط یک کارگزار فارکس را توصیف می‌کند که دسترسی بدون فیلتر به نرخ مبادلات بازار بین بانکی را فراهم می‌سازد. کارگزاران NDD آنچه را که به عنوان پردازش مستقیم (STP) از فارکس شناخته می‌شود، ارائه می‌دهند.

کارگزاران NDD فارکس مستقیماً با ارائه‌دهندگان نقدینگی بازار کار می‌کنند. هنگام معامله از طریق NDD، به جای معامله با یک ارائه‌دهنده نقدینگی، یک سرمایه‌گذار با ارائه‌دهندگان متعددی معامله خواهند کرد تا رقابتی‌ترین قیمت پیشنهادی و درخواستی را دریافت کند. سرمایه‌گذار با استفاده از این روش به نرخ‌های اجرایی فوری دسترسی دارد. آنها ممکن است از روش‌های شبکه ارتباط الکترونیکی (ECN) استفاده کنند.

پیامدهای معامله مستقیم بین بانکی با بازار دو مورد است. یکی اندازه اسپرد و دیگری مقدار هزینه اضافی برای انجام معامله است. با یک کارگزار NDD، معامله‌گران مستقیماً در معرض اسپرد دقیق موجود برای مشتریان خرده‌فروشی در بازار بین بانکی قرار می‌گیرند. بسته به جفت ارز مورد معامله و بسته به کارگزار میز معامله، کارگزاران NDD ممکن است اسپردهای گسترده‌تری ارائه دهند. این بدان معناست که هزینه انجام یک معامله بیشتر است (زیرا معامله‌گران خرده‌فروشی باید ارزش اسپرد را با هر معامله‌ای پرداخت کنند).

علاوه بر این، یک کارگزار NDD ممکن است هزینه مبادله یا کمیسیون را دریافت کند. از آنجا که آن‌ها اسپرد را مستقیماً به مشتری انتقال می‌دهند، مجبورند هزینه‌ها را از راه دیگری دریافت کنند یا بابت خدمات خود پولی دریافت نکنند. در نتیجه تجارت با یک کارگزار NDD ممکن است در طول زمان در مقایسه با کارگزاران میز معامله گران‌تر تمام شود.

یک کارگزار NDD یا میز معاملاتی در مقابل بروکر مارکت میکر قرار می‌گیرد و سعی می‌کند بین مشتریان و بازار بین بانکی به عنوان وسیله‌ای برای انجام معاملات (از لحاظ نظری) سریعتر و کارآمدتر باشد. برای انجام این کار، آنها این ریسک را می‌پذیرند که تغییرات بازار را به خوبی پیش‌بینی کنند.

هدف آنها این است که تجارت را راحت و کم هزینه‌تر کنند تا خرده‌فروشان با آنها تجارت کنند. برای انجام این کار، آنها به معامله‌گری که مستقیماً با بازار بین بانکی کار می‌کند کمک نمی‌کنند، بلکه بازاری را ایجاد می‌کنند تا یا امکان انجام معاملات را فراهم سازند. جایی که می‌توانند اسپرد را به طور بالقوه یکسان یا حتی به نرخ بازار بین بانکی نزدیک‌تر کنند. در چنین تجارتی، تاجر خرده‌فروشی با پرداخت پول کمتر سود می‌برد. کارگزار نیز سود می‌برد زیرا می‌تواند کل اسپرد را حفظ کند.

اشکال کار این است که برای انجام این کار، کارگزاران میز معامله با گرفتن سمت دیگر تجارت، بازاری را ایجاد می‌کنند و آنها را در تضاد با منافع مستقیم مشتریان خود قرار می‌دهند. تا زمانی که آنها در ارائه چنین قیمت‌گذاری مهارت بالایی داشته باشند و از نرخ‌های بین بانکی دور نشوند، این مدل کسب‌وکار هم به نفع آنها و هم به نقع مشتریانشان است. اما انجام این کار همیشه آسان نیست و برخی از کارگزاران میز معاملات به دلیل اجرای ضعیف مدل‌های کسب‌وکار خود باید تحت نظارت قرار بگیرند.

با استفاده از میز معاملات، یک کارگزار فارکس که به عنوان یک تاجر کمیسیون آتی (FCM) و یک فروشنده خرده‌فروش ارز خارجی (RFED) ثبت شده است، می‌تواند پول کافی برای جبران معاملات و حتی ارائه اسپردهای رقابتی‌تر داشته باشد.

اگر از سیستم بدون معامله استفاده شود، موقعیت‌ها به طور خودکار جبران می‌شوند و سپس مستقیماً به بین بانکی منتقل می‌شوند که ممکن است به نفع تاجر خرده باشد یا نباشد.