فیبوناچی اکتنشن، موضوع بحث ما است. ابزار فیبوناچی اکستنشن که در اکثر پلتفرم‌های معاملاتی موجود است، می‌تواند به تعیین اهداف در معاملات کمک کند. این ابزار می‌تواند به معامله‌گر هشدار دهد که مناطق بالقوه معکوس روند را بیابد. اعداد فیبوناچی در سرتاسر طبیعت دیده می‌شود. این اعداد بر اساس یک نسبت طلایی پشت سر هم قرار می‌گیرند. از جمله مواردی که نسبت‌های فیبوناچی در آنها کاربرد دارد تشکیلات کهکشانی، رشد گیاهان و ساختارهای دست‌ساز است. این نسبت‌ها در بازارهای مالی نیز یافت می‌شود و استفاده از آنها می‌تواند نتایج مطلوبی به همراه داشته باشد.

فیبوناچی extension ابزاری است که معامله‌گران می‌توانند از آن برای تعیین اهداف سود خود استفاده کنند. از طرفی می‌توانند به تخمین مسافتی که ممکن است قیمت پس از پایان عقب‌نشینی طی کند، بپردازند. سطوح اکستنشن همچنین مناطقی هستند که ممکن است قیمت در آنجا جهت جهت دهد. به این معنا که اگر دارای روند صعودی است نزول کند و اگر دارای روند نزولی است بالا برود. این سطوح که روی نمودار ترسیم می‌شوند، بر اساس نسبت‌های فیبوناچی (به صورت درصد) هستند. سطوح رایج فیبوناچی اکستنشن 61.8٪، 100٪، 161.8٪، 200٪ و 261.8٪ است.

فیبوناچی در زندگی روزمره و طبیعت و تشکیلات کهکشانی، معماری، پوسته‌ها، طوفان‌ها و برخی گیاهان دیده می‌شود. بنابراین، برخی از معامله‌گران معتقدند که این نسبت‌های رایج ممکن است در بازارهای مالی نیز اهمیت داشته باشند.

پسوندهای فیبوناچی فرمول ندارند. وقتی اندیکاتور روی نمودار اعمال می‌شود، معامله‌گر سه نقطه را انتخاب می‌کند. اولین نقطه انتخاب‌شده شروع یک حرکت، نقطه دوم پایان یک حرکت و نقطه سوم پایان اصلاح حرکت است. در ادامه می توان دریافت که قیمت به کجا می‌رسد. پس از انتخاب این سه نقطه، خطوط بر حسب درصدی از حرکت رسم می‌شوند.

این سطوح بر روی نمودار ترسیم می‌شوند و سطوح قیمتی را با اهمیت احتمالی مشخص می‌کنند. این سطوح بر اساس نسبت‌های فیبوناچی (به صورت درصد) و اندازه حرکت قیمتی که اندیکاتور روی آن اعمال می‌شود است.

با انجام مراحل زیر می‌توانید سطوح فیبوناچی را محاسبه کنید:

• تفاوت بین نقاط یک و دو را در هر یک از نسبت‌های مورد نظر ضرب کنید، مانند 1.618 یا 0.618. این یک مبلغ دلاری به شما می‌دهد.
• اگر پیش‌بینی می‌کنید قیمت حرکت بالاتری داشته باشد، قیمت را برحسب دلار، به قیمت در نقطه سه اضافه کنید.
• اگر پیش‌بینی می‌کنید که قیمت پایین‌تر باشد، قیمت مرحله یک را از قیمت در نقطه سه کم کنید.

به عنوان مثال، اگر قیمت از 10 دلار به 20 دلار تغییر کند، به 15 دلار برگردد، 10 دلار می‌تواند نقطه یک، 20 دلار نقطه دو و 15 دلار نقطه سه باشد. سپس سطوح فیبوناچی اکستنشن بالاتر از 15 دلار پیش‌بینی می‌شود و سطوحی را تا جایی که قیمت می‌تواند در مرحله بعدی قرار بگیرد، فراهم می‌کند. حال اگر قیمت کاهش یابد، شاخص باید دوباره ترسیم شود تا قیمت پایین‌تر در نقطه سه را تطبیق دهد.

خود نسبت‌ها بر اساس چیزی به نام میانگین یا نسبت طلایی تعیین می‌شوند. برای آشنایی با این نسبت‌ها، دنباله‌ای از اعداد را با صفر و یک شروع کنید و سپس دو عدد قبلی را با هم جمع کنید تا به رشته از اعداد مانند زیر رسید:

0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987…

سطوح فیبوناچی اکستنشن از این رشته اعداد مشتق شده است. به استثنای چند عدد اول، وقتی دنباله پیش می‌رود، اگر یک عدد را بر عدد قبلی تقسیم کنید، نسبتی معادل 1.618حاصل می‌شود، مانند تقسیم 233 بر 144. حال یک عدد را بر دو عدد قبل تقسیم کنید تا نسبتی معادل 2.618 حاصل شود. حال یک عدد را بر سه عدد قبلی تقسیم کنید، می‌بینید که نسبت 4.236 به دست می‌آید. نسبت‌های کلیدی فیبوناچی شامل 23.6%، 38.2%، 50%، 61.8% و 78.6% است. سطوح 100% و 200% اعداد فیبوناچی رسمی ‌نیستند، اما معمولا در نمودار قیمت مفید هستند.

نسبت‌های فیبوناچی راهی برای تعیین اهداف قیمتی با یافتن مناطق حمایتی یا مقاومتی است. در واقع زمانی که سایر روش‌های یافتن حمایت یا مقاومت قابل اجرا نیستند می‌توان از فیبوناچی اکستنشن استفاده کرد.

اگر قیمت در یک روند صعودی حرکت کند، ممکن است به سمت سطح بعدی برود. در اینجا گفته می‌شود، پسوندهای فیبوناچی مناطق مقاومتی را نشان می‌دهد. البته قیمت ممکن است درست در سطح مورد نظر متوقف نشود یا معکوس نشود، اما منطقه اطراف آن ممکن است مهم باشد. به عنوان مثال، قیمت ممکن است از سطح 1.618 عبور کند، یا قبل از تغییر جهت، کمی ‌پایین بیاید.

اگر معامله‌گر یک سهام را به صورت طولانی‌مدت نگهداری کند و یک اوج جدید در سهم رخ دهد، معامله‌گر می‌تواند از سطوح توسعه فیبوناچی برای تعیین اینکه سهام ممکن است به کجا برود استفاده نماید. همین امر در مورد معاله‌گری که کوتاه‌مدتی است نیز صادق است. سطوح گسترش فیبوناچی را می‌توان برای تعیین اهداف کوتاه‌مدت معامله‌گر نیز استفاده کرد.

فیبوناچی را می‌توان برای هر بازه زمانی یا در هر بازاری استفاده کرد. به طور معمول، سطوح فیبوناچی، مناطق قیمتی مهم را نشان می‌دهد. از آنجا که سطوح گسترش فیبو را می‌توان در طول زمان بر روی امواج قیمتی مختلف ترسیم کرد، هنگامی‌که چندین سطح از این امواج مختلف در یک قیمت همگرا می‌شوند، این می‌تواند منطقه بسیار مهمی ‌باشد.

در حالی که فیبوناچی اکستنشن نشان می‌دهد که قیمت پس از اصلاح به کجا خواهد رفت، سطوح فیبوناچی اصلاحی نشان می‌دهد که اصلاح تا چه حد می‌تواند عمیق باشد. به عبارت دیگر، فیبوناچی‌های اصلاحی عقب نشینی‌ها را در یک روند اندازه‌گیری می‌کنند، در حالیکه پسوندهای فیبوناچی امواج ضربه‌ای را در جهت روند اندازه‌گیری می‌نمایند.

فیبوناچی قرار نیست تنها عامل تعیین‌کننده برای خرید یا فروش سهام باشد. سرمایه‌گذاران در هنگام تعیین یک یا چند هدف قیمتی باید از این افزونه‌ها همراه با شاخص‌ها یا الگوهای دیگر استفاده کنند. الگوهای کندل استیک و عملکرد قیمت به ویژه هنگام تلاش برای تعیین اینکه آیا سهام احتمالاً در قیمت هدف معکوس می‌شود یا خیر مهم است.

هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت به یک سطح فیبو برسد یا در آنجا معکوس شود. حتی اگر این اتفاق بی‌افتد، قبل از انجام معامله مشخص نیست که کدام سطح فیبوناچی مهم‌تر است. قیمت می‌تواند به راحتی در بسیاری از سطوح حرکت کند یا به هیچ یک از آنها نرسد.

ابزار گسترش فیبوناچی بر یک موج از حرکت قیمت اعمال می‌شود. موجی که به پیش‌بینی اینکه امواج آینده در روند کمک می‌کند. این سطوح پسوند فیبوناچی معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرند:

61.8٪، 100٪، 138.2٪، 161.8٪، 200٪، 238.2٪، 261.8٪

این سطوح فیبوناچی با یافتن روابط بین اعداد در دنباله فیبوناچی، که در بالا مورد بحث قرار گرفت، از طریق محاسبات مختلف به دست می‌آیند. برای استفاده از این ابزار، باید آن را در نمودار خود اعمال کنید. نحوه انجام این کار بسته به پلتفرم معاملاتی شما متفاوت است. در MetaTrader4 به Insert و سپس فیبوناچی بروید و Expansion را انتخاب کنید.

برای اعمال ابزار بر روی یک روند صعودی، در پایین موج قیمتی کلیک کنید و ابزار را به بالای موج قیمتی بکشید. این فرآیند در TradingView و اکثر پلتفرم‌های نموداری دیگر یکسان است، با این تفاوت که ابزار Fibonacci Extension را از لیست ابزارهای ترسیم انتخاب می‌کنید و سپس آن را روی نمودار اعمال می‌نمایید.

فیبوناچی اکستنشن دو خط دارد. اولین خط موردی است که شما به تازگی از پایین به بالا کشیده‌اید. خط بعدی به سمت پایین تراز اصلاحی فعلی کشیده می‌شود. یا جایی که شما انتظار دارید یک اصلاح تا آنجا پیش برود. البته برای پیش‌بینی سطوح اصلاحی، می‌توانید از ابزار فیبوناچی اصلاحی استفاده کنید.

تصویر ۲ یک ابزار توسعه فیبوناچی را نشان می‌دهد که بر روی موج قیمتی در یک روند صعودی اعمال شده است. این ابزار از پایین موج بالا شروع می‌شود و به بالای موج بالا متصل می‌شود. خط دوم ابزار پس از موج بالاتر به پایین‌ترین سطح اصلاحی می‌رسد. سپس این ابزار به پیش‌بینی اینکه موج بعدی احتمالاً کجا خواهد رفت کمک می کند. در این مورد به سطح 100٪ که روی نمودار با دایره مشخص شده است.

روی ابزار دوبار کلیک کنید تا آن را جابجا کرده یا ویرایش کنید. نقاط را بکشید تا آنها را با بالا و پایین‌های مربوطه در قیمت ردیف کنید. همچنین می‌توانید روی نشانگر کلیک راست کنید تا ویژگی‌های ابزار ظاهر شود. از آنجا ممکن است لازم باشد برخی از سطوح فیبوناچی اکستنشن را که قبلا ذکر شد اضافه کنید، زیرا ممکن است همه آنها به طور پیش فرض گنجانده نشده باشند.